Η προπόνηση για μαραθώνιο απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό, ώστε ο δρομέας να αναπτύξει αντοχή, δύναμη και προσαρμοστικότητα στις συνθήκες του αγώνα. Πολλοί αθλητές επικεντρώνονται αποκλειστικά σε επίπεδες διαδρομές, είτε λόγω ευκολίας είτε λόγω του μύθου ότι οι κλίσεις, και ιδιαίτερα οι κατηφόρες, αυξάνουν τον κίνδυνο τραυματισμού.
Τα ισχία είναι από τις πιο ισχυρές και ευκίνητες αρθρώσεις του σώματος, καθώς επιτρέπουν κινήσεις προς όλες τις κατευθύνσεις: κάμψη, έκταση, απαγωγή, προσαγωγή και στροφές. Στο ορεινό τρέξιμο, όπου το έδαφος είναι ασταθές και με έντονες κλίσεις, τα ισχία μεταφέρουν την ενέργεια από τους τετρακέφαλους και τους οπίσθιους μηριαίους προς τον κορμό και τα άνω άκρα. Αν η σταθερότητα ή η ευκινησία τους είναι περιορισμένη, τότε χάνεται πολύτιμη ενέργεια, μειώνοντας την απόδοση και αυξάνοντας τον κίνδυνο τραυματισμών.
Το κινητικό πρότυπο τρεξίματος, δηλαδή ο τρόπος που τρέχει κάποιος, είναι σαν τη δική του υπογραφή: μοναδικό και προσωπικό. Μπορεί, όμως, αυτή η «υπογραφή» να τροποποιηθεί; Μπορεί ένας δρομέας να βελτιώσει την τεχνική του για να τρέχει πιο αποτελεσματικά ή να προστατεύσει το σώμα του από τραυματισμούς; Η απάντηση είναι θετική, αν και...
Η ενδυνάμωση σε αθλήματα αντοχής αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της προπονητικής διαδικασίας. Η ενσωμάτωσή της στο γενικό προπονητικό πλάνο οδηγεί σε βελτιωμένη απόδοση, μειωμένο κίνδυνο τραυματισμών και υψηλότερα επίπεδα απόδοσης. Η εξατομίκευση του προγράμματος είναι καθοριστική, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως η προπονητική ηλικία, η σωματοδομή, οι φυσιολογικές προσαρμογές και το προπονητικό μοτίβο..
Η χρήση μπατόν στο ορεινό τρέξιμο έχει αναδειχθεί ως μια πρακτική που προσφέρει πολλαπλά οφέλη τόσο στην αθλητική απόδοση όσο και στη βελτιστοποίηση φυσιολογικών παραμέτρων. Στο άρθρο αυτό θα διερευνήσουμε τις επιστημονικές βάσεις της χρήσης μπατόν, τη σχέση τους με άλλες αθλητικές πρακτικές, όπως το ορειβατικό σκι, καθώς και τις προϋποθέσεις ή τις διαδρομές όπου η χρήση τους είναι περισσότερο απαραίτητη.
