Τα νέα μας

Η αλήθεια είναι πως και το άνω μέρος του σώματος παίζει καθοριστικό ρόλο στην απόδοση, την οικονομία της κίνησης και την πρόληψη τραυματισμών, παρότι πολύ συχνά το αφήνουμε εκτός προπονητικού πλάνου, καθώς το θεωρούμε δευτερεύον. Παρόλα αυτά η προπόνηση άνω μέρους δεν είναι κάτι ‘’έξτρα’’, είναι απαραίτητο και αναπόσπαστο κομμάτι ενός πλήρους προγράμματος για κάθε αθλητή αντοχής.

Για να προετοιμαστεί κάποιος σωστά, πρέπει να ισορροπήσει την προπόνηση μεταξύ πισίνας και open water, καθώς κάθε περιβάλλον έχει τις δικές του απαιτήσεις και οφέλη. Ας δούμε τις βασικές διαφορές και πώς μπορείς να αξιοποιήσεις και τις δύο συνθήκες προπόνησης για βέλτιστη απόδοση.

Η προπόνηση για μαραθώνιο απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό, ώστε ο δρομέας να αναπτύξει αντοχή, δύναμη και προσαρμοστικότητα στις συνθήκες του αγώνα. Πολλοί αθλητές επικεντρώνονται αποκλειστικά σε επίπεδες διαδρομές, είτε λόγω ευκολίας είτε λόγω του μύθου ότι οι κλίσεις, και ιδιαίτερα οι κατηφόρες, αυξάνουν τον κίνδυνο τραυματισμού.

Τα ισχία είναι από τις πιο ισχυρές και ευκίνητες αρθρώσεις του σώματος, καθώς επιτρέπουν κινήσεις προς όλες τις κατευθύνσεις: κάμψη, έκταση, απαγωγή, προσαγωγή και στροφές. Στο ορεινό τρέξιμο, όπου το έδαφος είναι ασταθές και με έντονες κλίσεις, τα ισχία μεταφέρουν την ενέργεια από τους τετρακέφαλους και τους οπίσθιους μηριαίους προς τον κορμό και τα άνω άκρα. Αν η σταθερότητα ή η ευκινησία τους είναι περιορισμένη, τότε χάνεται πολύτιμη ενέργεια, μειώνοντας την απόδοση και αυξάνοντας τον κίνδυνο τραυματισμών.

Το κινητικό πρότυπο τρεξίματος, δηλαδή ο τρόπος που τρέχει κάποιος, είναι σαν τη δική του υπογραφή: μοναδικό και προσωπικό. Μπορεί, όμως, αυτή η «υπογραφή» να τροποποιηθεί; Μπορεί ένας δρομέας να βελτιώσει την τεχνική του για να τρέχει πιο αποτελεσματικά ή να προστατεύσει το σώμα του από τραυματισμούς; Η απάντηση είναι θετική, αν και...